És divendres, i com cada setmana al sortir de l’escola, en Jordi demana al seu pare que el porti al parc del barri. Avui està ple de nens i en Jordi es posa a la cua per pujar als gronxadors. De cop i volta, un nen decideix no respectar-la i es posa per davant seu… En Jordi es queda paralitzat, no sap què fer i decideix anar a buscar al seu pare per tal que l’ajudi a afrontar la situació.

El pare ha observat tot el que ha succeït, però decideix preguntar-li al seu fill què ha passat, per tal que l’infant miri de posar-hi paraules. Tot seguit, l’ajuda a buscar estratègies concretes amb el propòsit que en Jordi busqui alternatives i posi en pràctica les seves habilitats per resoldre el conflicte en que es troba immers.

  • Jordi (amb cara trista): “Papa aquell nen s’ha colat, i jo m’estava esperant primer!”
  • Pare: “Fill què podem fer per solucionar-ho? Què li pots dir al nen que s’ha colat a la fila?
  • Jordi: “Ai, no sé papa, no sé. No està bé que es coli! Per què ho ha fet? Hi ha una fila i s’ha de respectar… jo anava primer!”
  • Pare: “Farem una cosa, què et sembla si mirem la roda que ens van donar per aquests casos, i mirem a veure com ho podem resoldre”.
  • Jordi (remugant): “És que papa… “
  • Pare: “Vinga va, d’aquestes imatges quina et pot ajudar a trobar una solució al problema?”
  • Jordi: “Dir-li que no es coli”
  • Pare (seleccionant la imatge de parlar): “Què et sembla si t’acostes al nen i li expliques això, que tu has arribat primer i que per tant, haurà d’esperar el seu torn”.
  • Jordi (preocupat): “No sé què dir-li… No em farà cas.. Ho pots fer tu?”
  • Pare: “Què et sembla si li expliques això que hem parlat? Si no et fa cas, hauràs de pujar una mica més el to de veu perquè vegi que no t’ha agradat. Li has d’explicar que tu has respectat el teu torn i que, per tant, no és just que passi per davant teu”

Una vegada escoltades les indicacions del seu pare, en Jordi decideix acostar-se als gronxadors per posar en pràctica tot el que han anat parlant. Malgrat que al principi les seves paraules no tenen èxit, l’infant persisteix en la conversa seguint amb les consignes que el seu pare li ha donat. Finalment, aconsegueix recuperar el seu lloc inicial de la cua amb sentiment de satisfacció.

De camí a casa, en Jordi i el seu pare parlen i reflexionen sobre el que ha succeït amb l’objectiu de prevenir futures situacions semblants que suposin de nou un conflicte per ell, dotant-lo de diferents estratègies que l’ajudin a afrontar-los de manera autònoma.

Com ja havíem parlat en anteriors entrades al blog, en moltes ocasions els infants amb Trastorn de l’Espectre Autista (TEA) presenten moltes dificultats per fer front a conflictes que apareixen al llarg del seu dia a dia. La manca d’habilitats socials, la gestió de les seves emocions i la rigidesa cognitiva que sovint presenten, poden suposar una dificultat important a l’hora de resoldre’ls, mostrant conseqüentment comportaments poc adequats ja sigui des de la inhibició (no dic res, em quedo paralitzat…) o de forma impulsiva amb dificultats per controlar-se (cridant, empenyent, faltant el respecte…).

A la imatge de la portada, us presentem la roda de resolució de conflictes per tal que us serveixi com a eina de suport i ajuda a l’hora d’oferir als infants estratègies per trobar solucions i alternatives de comportament als problemes que puguin sorgir en els diferents contextos en els quals aquests es desenvolupen.

La roda ensenyarà als infants amb TEA a seleccionar i decidir d’una forma molt gràfica i visual l’alternativa de resposta més òptima davant de situacions potencialment conflictives.

Normalment relacionem els conflictes amb situacions negatives, però no hem de perdre de vista que aquests ens brinden una gran oportunitat per créixer, fer-nos grans, més segurs, més autònoms i independents, més valents… En definitiva ens ajuden a millorar i posar en pràctica les nostres habilitats socials a l’hora de moure’ns pel món.

Esperem que aquesta nova entrada al blog hagi estat del vostre interès! Si voleu més informació sobre aquest tema podeu fer-nos-ho saber deixant els vostres comentaris.

No oblideu compartir aquesta publicació a les vostres xarxes socials!

Fins la propera!

L’equip de psicòlegs/gues de TEAMAR.

____________________________________________________________

Es viernes, y como cada semana al salir de la escuela, Jordi pide a su padre que lo lleve al parque del barrio. Hoy está lleno de niños y Jordi se pone a la cola para subir a los columpios. De repente, un niño decide no respetarla y se pone por delante de él… Jordi se queda paralizado, no sabe qué hacer y decide ir a buscar a su padre para que le ayude a afrontar la situación.

El padre ha observado todo lo que ha sucedido, pero decide preguntar a su hijo que ha pasado para que el niño pueda poner palabras. A continuación, le ayuda a buscar estrategias concretas con el propósito que Jordi pueda poner en práctica las habilidades para resolver el conflicto en el que se encuentra inmerso.

  • Jordi (con cara triste): “Papá aquel niño se ha colado, y yo me estaba esperando primero!”
  • Padre: “Hijo qué podemos hacer para solucionarlo? ¿Qué le puedes decir al niño que se ha colado en la fila?
  • Jordi: “Ay, no sé papa, no sé. No está bien que se cuele! ¿Por qué lo ha hecho? Hay una fila y se debe respetar … yo iba primero! “
  • Padre: “Haremos algo, qué te parece si miramos la rueda que nos dieron para estos casos, y miramos a ver cómo lo podemos resolver”.
  • Jordi (rumiante): “Es que papá …”
  • Padre: “Venga va, de estas fotos… ¿Qué te puede ayudar a encontrar una solución al problema?”
  • Jordi: “Decirle que no se cuele”
  • Padre (seleccionando la imagen de hablar): “¿Qué tal si te acercas al niño y le explicas esto, que tú has llegado primero y que por lo tanto, tendrá que esperar su turno”.
  • Jordi (preocupado): “No sé qué decirle … No me hará caso… ¿Lo puedes hacer tú?”
  • Padre: “¿Qué te parece si li explicas lo que hemos hablado? Si no te hace caso, deberás subir un poco más el tono de voz para que vea que no te ha gustado. Le tienes que explicar que tú has respetado tu turno y que, por lo tanto, no es justo que pase por delante de ti “

Una vez escuchadas las indicaciones de su padre, Jordi decide acercarse a los columpios para poner en práctica todo lo que han ido hablando. A pesar de que al principio sus palabras no tienen éxito, el niño persiste en la conversación siguiendo las consignas que su padre le ha dado. Finalmente, consigue recuperar su lugar inicial de la cola con sentimiento de satisfacción.

De camino a casa, Jordi y su padre hablan y reflexionan sobre lo que ha sucedido con el objetivo de prevenir futuras situaciones similares que supongan de nuevo un conflicto para él, dotándolo de diferentes estrategias que le ayuden a afrontarlo de forma autónoma.

Como ya habíamos hablado en anteriores entradas en el blog, en muchas ocasiones los niños con Trastorno del Espectro Autista (TEA) presentan muchas dificultades para hacer frente a conflictos que aparecen a lo largo de su día a día. La falta de habilidades sociales, la gestión de sus emociones y la rigidez cognitiva que a menudo presentan, pueden suponer una dificultad importante a la hora de resolverlos, mostrando consecuentemente comportamientos poco adecuados ya sea desde la inhibición (no digo nada , me quedo paralizado…) o de forma impulsiva con dificultades para controlarse (gritando, empujando, faltando el respeto…).

En la imagen de la portada, presentamos la rueda de la resolución de conflictos como herramienta de apoyo y ayuda a la hora de ofrecer a los niños estrategias para encontrar soluciones y alternativas de comportamiento a los problemas que puedan surgir en los diferentes contextos en los que éstos se desarrollan. La rueda enseñará a los niños con TEA a seleccionar y decidir de una forma muy gráfica y visual la alternativa de respuesta más óptima ante situaciones potencialmente conflictivas.

Normalmente relacionamos los conflictos con situaciones negativas, pero no debemos perder de vista que estos nos brindan una gran oportunidad para crecer, hacernos grandes, más seguros, más autónomos e independientes, más valientes… En definitiva nos ayudan a mejorar y poner en práctica nuestras habilidades sociales a la hora de movernos por el mundo.

Esperamos que esta nueva entrada al blog haya sido de su interés. Si queréis más información sobre este tema, podéis hacérnoslo saber a través de vuestros comentarios.

¡No olvidéis compartir esta publicación en vuestras redes sociales!

Hasta la próxima.

El equipo de psicólogos/as de TEAMAR.